religieuze of spirituele interventies bij patiënten met angst- en depressie klachten zijn minstens zo effectief in het verminderen van klachten als reguliere interventies (Paukert, Philips, Culley, Romero & Stanley, 2011). Spirituele zorg is onderdeel van het verpleegkundige beroep en de verpleegkundige is volgens het beroepsprofiel in staat ethische vragen en zingevingsvragen te bespreken met patiënten en collega’s. In de praktijk kan hierin kennistekort of handelingsverlegenheid zijn. Ook kan de grondhouding van de professional zo bepalend zijn dat existentiële onderwerpen in de behandelrelatie onder de oppervlakte blijven (Glas, 2014). Als dat zo is kan de verpleegkundige geen patiëntgerichte zorg meer bieden en heeft hiermee te weinig aandacht voor de patiënt als geheel (van Leeuwen & Cusveller, 2005). Wat niet onderzocht is en motiverend kan zijn voor verpleegkundigen om aandacht te hebben voor existentiële thema’s, is de betekenis van deze thema’s in de behandelrelatie.
