Sociale inclusie van mensen met psychosegevoeligheid wonend in reguliere buurten en wijken komt nog slecht van de grond. Maatschappelijke en politieke ontwikkelingen benadrukken het belang van sociale inclusie maar vooralsnog is het nog niet gelukt om een coherent inclusief zorgnetwerk in de gemeenschap te creëren dat sociale inclusie daadwerkelijk bevordert. Dit onderzoek beoogt inzicht te verwerven in wat er nodig is om sociale inclusie te bevorderen zodat mensen met psychosegevoeligheid mee kunnen doen en erbij horen. Daarbij maakt het gebruik van een kwalitatieve onderzoeksdesign dat elementen van responsieve methodologie, participatief actie-onderzoek, observaties en narratieve analyses omvat dat uitgevoerd wordt in dialoog met stakeholders in het veld.
Het onderzoek bestaat uit twee delen (A en B), waaraan twee afzonderlijke promotieonderzoeken zijn gekoppeld. In deelstudie A ‘micro’ onderzoeken we langdurig de perspectieven van mensen met psychosegevoeligheid, en alle relevante betrokkenen op sociale inclusie en betekenisvolle samenwerkingen. In deelstudie B ‘macro en meso’ analyseren we de interorganisationele en interpersoonlijke complexiteit, gericht op bevorderende en belemmerende factoren in de samenwerking tussen organisaties die een rol spelen in de sociale inclusie van mensen met psychosegevoeligheid.
