Ongeveer 40-60% van de volwassenen met een Autisme Spectrum Stoornis (ASS) heeft ook een verstandelijke beperking (VB) (Kraijer, 2004; Gezondheidsraad, 2009). Ondanks deze cijfers blijkt in de klinische praktijk dat het voor volwassenen met ASS en VB ingewikkeld is om adequate zorg en behandeling te ontvangen. Velen ontvangen in Nederland noodgedwongen de zorg en behandeling vanuit één systeem. Een van de belangrijkste problemen van deze groep volwassenen is dat zij grote stress ervaren in hun leven, daarbij spelen biologische, psychische als sociale risicofactoren en omgevingsfactoren een belangrijke rol (Deb, Matthews, Holt, & Bouras, 2002). Er worden dikwijls te hoge eisen aan hen gesteld waarbij ze worden overvraagd, anderzijds stellen zij ook te hoge eisen aan zichzelf.