Kwalitatief onderzoek naar de verpleegkundige deskundigheid en motieven van het preventieve aanbod van het KOPP programma (Kinderen van Ouders met Psychische Problemen). Ten grondslag aan het onderzoek ligt het signaal dat er amper kinderen van ouders met psychische problemen werden aangemeld door interne intermediairs voor de preventieve interventies.
Het doel van het onderzoek is te inventariseren welke kennis, motieven en gelegenheid hbo verpleegkundigen hebben om KOPP kinderen naar het preventieve KOPP aanbod toe te leiden. Een tweede doel is aanbevelingen doen (deels) gebaseerd op de verbeterpunten aangedragen vanuit het perspectief van de verpleegkundigen.
Doelgroep: De KOPP groep is een lastig te bereiken doelgroep. De kinderen waar over gesproken wordt, ervaren zelf (nog) geen problemen. Dit geldt ook voor de ouders; zij zijn er zich dikwijls niet van bewust wat hun eigen problematiek betekent voor de kinderen en hoe zij hun eigen kinderen hierin kunnen ondersteunen. Ondanks verschillende interventies, worden nog lang niet alle kinderen bereikt. De belangrijkste factor is de verwijzingsprocedure en de toeleiding naar de KOPP activiteiten. De hulpverlener is de verbindende schakel is tussen de preventiewerker en de ouders en het kind. Voor het slagen van de KOPP activiteiten spelen de hulpverleners een uiterst belangrijke rol in het effectief en succesvol laten slagen van het aanbod. De hulpverlener is over het algemeen geneigd om naar de patiënt te kijken in zijn rol als volwassene en minder nadrukkelijk in zijn rol als ouder. Voor hulpverleners is het allerminst vanzelfsprekend om op de ouderrol in te gaan en te bespreken. Tevens het bespreekbaar maken onder hulpverleners van dit knelpunt is lastig en vertoont taboeachtige kenmerken. Het stimuleren/motiveren van hulpverleners is genoodzaakt, om dit te bereiken kan gebruik gemaakt worden van gedragsverandering modellen. Dit model heeft de in het praktijkgerichte deel van het onderzoek de basis gevormd voor het semigestructureerde interview.
Aanbevelingen naar aanleiding van dit onderzoek: Vanuit de bevindingen kan aanbevolen worden om het KOPP programma een meer prominente plek te geven binnen het verpleegkundig werken en behandeling, zelfs op instellingsniveau. Op korte termijn kan het kennistekort over de KOPP problematiek en – aanbod worden opgelost. Voor de langere termijn dient de samenwerking verbetert en gestructureerd te worden tussen het verpleegkundig team en de afdeling Preventie. Door een verbeterde samenwerking, structurering en aanlevering van kennis en vaardigheden zal de motivatie van verpleegkundige structureel toe nemen om actief te participeren in het KOPP programma.