Aanleiding:
Binnen de zorg voor chronisch zieken in Nederland ligt een sterke nadruk op eigen regie en zelfmanagement. Zelfmanagement van patiënten met chronisch psychiatrische klachten richt zich op het herstel van functioneren en het vergroten van autonomie en verantwoordelijkheid van de patiënt. Hiervoor worden diverse zelfmanagementinterventies gebruikt. Diverse studies hebben aangetoond dat dergelijke zelfmanagementinterventies een belangrijke rol spelen bij het herstel van psychiatrische problemen. De omvang of de kracht van iemands geloof in het eigen vermogen om taken uit te voeren en doelen te bereiken, ook wel self-efficacy genoemd, wordt in toenemende mate gezien als een essentiële voorwaarde voor effectief zelfmanagement. Zelfmanagementinterventies die ondersteunen bij terugvalpreventie of het onder controle houden van symptomen zijn onder andere het werken met een crisisplan (CP), signaleringsplan (SP) en terugvalpreventieplan (TPP). Deze zijn bedoeld om de patiënt meer ondersteuning en structuur te geven wanneer de klachten van angst toenemen, met als hoofddoel dat de patiënt zichzelf weer psychisch kan stabiliseren. Op dit moment is er nog weinig bekend over het gebruik van zelfmanagementinterventies bij patiënten met chronische angststoornissen. Deze studie zal onderzoeken of het werken met een crisisplan, signaleringsplan of terugvalpreventieplan bijdraagt aan het vergroten van het geloof in het eigen vermogen om taken uit te voeren en doelen te bereiken welke nodig is om terugval in angstklachten zelf te kunnen keren. Deze informatie zal bekend gemaakt gaan worden onder behandelaars en daarmee het werken met een crisisplan, signaleringsplan en terugvalpreventieplan bevorderen bij patiënten met een chronische angststoornis.
Doel onderzoek:
-Bestaande kennis omtrent het werken met signaleringsplan, crisisplan en/of terugvalpreventieplan, in de eigen organisatie, bij een volwassen patiënt met chronische angststoornis, uitbreiden.
-Met de verworven kennis het gebruik van crisisplan, signaleringsplan en terugvalpreventieplan in de ambulante behandelsetting van volwassen patiënten met een chronische angststoornis stimuleren.
Centrale vraagstelling en deelvragen:
-Is er een positief verschil waarneembaar in de mate van self-efficacy, gemeten met de Dutch GSE-Scale, bij volwassen patiënten met een chronische angststoornis in een ambulante behandelsetting, die werken met een signaleringsplan, crisisplan of terugvalpreventieplan t.o.v. dezelfde patiëntengroep die geen signaleringsplan, crisisplan of terugvalpreventieplan hebben?
-Deelvraag: Is de soort angststoornis van invloed op de mate van verschil in self-efficacy, gemeten met de Dutch GSE-Scale, bij volwassen patiënten met een chronische angststoornis in een ambulante behandelsetting door het werken met een signaleringsplan, crisisplan of terugvalpreventieplan?