Sizoo, B.B. et al. (2013). In C. Schuurman, E. Blijd-Hoogewys & P. Gevers. Behandeling van volwassenen met een ASS (pp 209-219). Amsterdam: Hogrefe Uitgevers.
Horwitz, E. & Sizoo, B.B. (2013). In C. Schuurman, E. Blijd-Hoogewys, P. Gevers. Behandeling van volwassenen met een ASS (pp. 271-279). Amsterdam: Hogrefe Uitgevers.
Schaap-Jonker, H., Sizoo, B.B., Schothorst-van Roekel, J. & Corveleyn, J. (2013). International Journal for the Psychology of Religion, 23 (2), 145-160.
Naar aanleiding van een in een eerder stadium uitgevoerd effectonderzoek waarin werd beoogd de werkzaamheid en doeltreffendheid van eigen kracht conferenties (EK-c’s) bij mensen met autisme spectrum stoornissen (ASS) te onderzoeken, is vanwege een zeer lage respons nadere analyse verricht. Door nieuwe analyses van bestaande tevredenheidvragenlijsten en follow-up interviews werd beoogd inzicht te verkrijgen in de voorwaarden voor en drempels bij EK-c’s bij mensen met ASS.
Het spiegelneuronsysteem lijkt niet goed te functioneren bij mensen met autisme. Dit is in verschillende onderzoeken aangetoond. Er is tevens een lineair verband tussen de mate van autistische klachten en de activiteit van het spiegelneuronsysteem gevonden. Het onderzoek richt zich op de oorsprong van de sociale moeilijkheden in autisme spectrum stoornissen (ASS).
Inleiding: Mensen met autisme spectrum stoornissen (ASS) ondervinden problemen met het verwerken van het emotionele discours. Dit betreft het navertellen van verhalen met een emotionele lading, het herinneren van emotionele gebeurtenissen in het eigen leven en het leggen van causale verbanden tussen eerdere gebeurtenissen en daaropvolgende gedragsresponsen (Barnes et al, 2009; Capps et al, 2000; Losh et al, 2006). Anderzijds hebben mensen met ASS meer algemene moeite omde globale context te begrijpen (Pijnacker et al, 2010).
Inleiding: Dit onderzoek wordt uitgevoerd vanuit het Radboudumc. Aan het onderzoek werken behalve het Radboudumc, het Centrum Ontwikkelingsstoornissen bij Dimence en de Reinier van Arkel groep mee. Behandeling voor ADHD bij volwassenen met medicatie heeft een (gemiddeld tot hoog) effect bij circa 50% van de patienten (Meszaros et al., 2009). Voor de patienten die geen baat hebben bij medicatie is geen goed alternatief voorhanden dat bewezen effectief is.
