Aanleiding: Mantelzorgers roepen vaak de hulp van een verpleegkundige in als zij manische symptomen herkennen bij de patient met een bipolaire stoornis. Mantelzorgers rapporteren een tekort aan professionele support. Onbekend is welke professionele hulp en begeleiding naasten nodig hebben in deze periode.
Doel: Het doel van het onderzoek was te onderzoeken hoe verpleegkundigen intervenieren in verschillende fasen van een manie en hoe ze de therapeutische relatie met de patient en de mantelzorger ervaren.
Methode: Ambulant werkende verpleegkundigen zijn kwalitatief geinterviewd.
Bevindingen: Verpleegkundigen ervaren een dubbele loyaliteit als de patient en mantelzorger verschillende belangen hebben. Zij stellen zich ten doel zo lang mogelijk in contact te blijven met de patient en de mantelzorger. Verpleegkundigen anticiperen hierop door vroeg in de behandeling een therapeutische relatie met de patient en mantelzorger aan te gaan en door het maken van signaleringsplannen.
Praktische implicatie: Het is belangrijk om in een vroeg stadium van de behandeling de mantelzorger bij de behandeling te betrekken.