Antisociaal gedrag heeft vele nadelige effecten voor slachtoffers, daders, hun families en de maatschappij. Momenteel is de voorspelling van recidive volledig gebaseerd op psychologische en sociale factoren en is de behandeling gefocust op psychotherapeutische behandelingen. Fundamenteel onderzoek wijst op de waarde van neurobiologische factoren voor het voorspellen en voorkomen van agressief en antisociaal gedrag. Nieuwe technologieën maken het mogelijk onderzoek te doen naar de onderliggende biologische mechanismen van agressie.
Het huidige onderzoek zal zich richten op nieuwe mogelijke biomarkers, namelijk op sensorische informatieverwerking en hormonale waarden. Het hoofddoel van het huidige onderzoek is om een set neurobiologische markers te identificeren die bijdragen aan het voorspellen, onderscheiden en voorkomen van reactieve en proactieve agressie.
Er zijn twee primaire doelstellingen in het huidige onderzoek:
1) Om te onderzoeken of sensorische informatieverwerking gerelateerd is aan agressief gedrag en
2) om te onderzoeken of hormonale waarden (testosteron en cortisol) gerelateerd zijn aan agressief gedrag.
Het huidige onderzoek is een longitudinaal onderzoek onder 200 forensisch-psychiatrische patiënten en 100 gezonde controles van vergelijkbare leeftijd, sekse, opleidingsniveau en etniciteit. Het vergelijkende design maakt het mogelijk om verschillen tussen forensisch-psychiatrische patiënten en gezonde controles te onderzoeken. Daarnaast is er voor de patiënten een follow-up meting een jaar na de baseline meting. Dit longitudinale aspect maakt het mogelijk om veranderingen in patiënten waar te nemen en te relateren aan bijvoorbeeld behandelprogressie.