Onderzoek & Publicaties

Er is nog veel onduidelijk over de effectieve behandeling van mannen met hyperseksueel gedrag in de poliklinische forensische zorg. Er zijn veelal Amerikaanse onderzoeken gedaan die aanbevelen om verder onderzoek te doen. Of die resultaten toepasbaar zijn in de Nederlandse forensische GGZ is onduidelijk. Daarnaast is er weinig bekend over de werkzame factoren van beeldende therapie met deze doelgroep. Het doel van dit onderzoek is om zicht te krijgen op de werkzame factoren van beeldende therapie met deze doelgroep om hiermee de behandeling te verbeteren. De volgende vragen zullen leidend zijn in het onderzoek: Wat zijn de werkzame factoren van beeldende therapie (BT) gericht op de vermindering van recidive risico bij de volwassen mannelijke HS- patiënten in de poliklinische FZ?

Naast deze hoofdvraag zijn er nog de volgende deelvragen:
1.           Welke werkzame factoren van BT noemen de beeldend therapeuten bij de behandeling van de HS- patiënt?
2.           Welke werkzame factoren van BT noemen de HS- patiënt?
3.           Welke rol speelt BT bij het bevorderen van emotieregulatie bij de behandeling van de HS- patiënt?
4.           Welke andere factoren bevordert BT bij de behandeling van de HS-patiënt?

Het gaat om een kwalitatief onderzoek waarbij naast beeldend therapeuten, patienten worden geïnterviewd. Er wordt gebruik gemaakt van de Grounded Theory Approach analysemethode. De semigestructureerde interviews worden aan de hand een topic/ vragen lijst gehouden, gecodeerd en samengevoegd.

In de afgelopen jaren is de visie op geestelijke gezondheidszorg (ggz) veranderd. Zorg en behandeling zijn steeds meer gericht op het bevorderen van herstel van cliënten op diverse levensgebieden  aansluitend bij de wensen van cliënten (Boevink, 2012; Jose et al., 2015). Aansluitend bij deze beweging is er vanuit de ggz behoefte aan het gebruik van betrouwbare en gevalideerde meetinstrumenten om de voortgang van het herstel van cliënten goed te kunnen meten. Een aantal vragenlijsten die het brede concept van herstel meten, zoals bijvoorbeeld de Individual Recovery Outcomes Counter (I.ROC) (Monger et al., 2013) en Integrale Herstel Schaal (IHS), worden bij instellingen in de (geestelijke) gezondheidszorg in toenemende mate gebruikt. De voortgang in het herstel op diverse levensgebieden zijn op die manier een informatiebron op persoonsniveau bij samen beslissen (Metz et al. 2023) en op groepsniveau om als team van te leren. Het doel van dit onderzoeksproject is om verzamelde data van deelnemende instellingen, met vergelijkbare doelgroepen, samen te voegen en te analyseren en hiermee diverse psychometrische kenmerken van de Nederlandse versie van de I.ROC en IHS  vast te stellen die relevant zijn voor de interpretatie en het gebruik van de I.ROC en IHS in de praktijk, zowel bij het samen beslissen over herstel met de cliënt als bij het op groepsniveau leren van de data.