Onderzoek & Publicaties

Momenteel zijn compassie-gerichte interventies erg in opkomst, ook bij de behandeling van (complexe) PTSS. Bij deze interventies wordt zelf-compassie als ‘tegengif’ gezien voor mensen met een zeer hoge mate van zelfkritiek, wat weer samenhangt met allerlei vormen van psychopathologie. Het doel van het onderzoek is niet het effect van de interventies onderzoeken, maar een stap daarvoor. Hoe hangen deze verschillende constructen daadwerkelijk samen of zijn er andere variabelen die meespelen?
Er wordt onderzocht wat de relatie is tussen zelfkritiek en PTSS-klachten en of zelf-compassie hier een modererende rol in heeft. Ook wordt er gekeken naar de directe relatie tussen zelf-compassie en PTSS-klachten, aangezien uit de literatuur blijkt dat zelfkritiek en zelf-compassie niet simpelweg twee uitersten op hetzelfde continuüm zijn, maar twee verschillende constructen. Vervolgens wordt gekeken of de relatie in stand blijft wanneer er gecorrigeerd wordt voor depressieve symptomen.
Verwacht wordt dat zelf-compassie een modererende rol heeft in de relatie tussen zelfkritiek en PTSS klachten. Daarnaast wordt verwacht dat de relatie tussen zelf-compassie en PTSS klachten staande blijft wanneer er gecorrigeerd wordt voor depressieve symptomen.

 

Aanleiding:
Dynamische risicofactoren en triggers spelen een belangrijke rol in de behandeling van forensische patiënten, omdat ze terugkomen in risicotaxatie-instrumenten en richting geven aan behandeling.
In het onderzoek richten we ons voornamelijk op de concepten ‘acuut dynamische risicofactoren’ en triggers. Omdat er veel onduidelijkheid heerst met betrekking tot deze concepten in de literatuur en praktijk, willen we graag inzicht krijgen in ADRFs, triggers en hun rol in de verschillende behandelfasen volgens behandelaren en onderzoekers. Hierbij richten we ons ook op de relatie met stabiel dynamische risicofactoren. Door het systematisch in kaart brengen van de manier waarop acuut dynamische risicofactoren en triggers worden begrepen en toegepast in de behandeling van forensische patiënten, hopen we een basis te leggen voor een gedeelde visie op de concepten. Deze gedeelde visie kan de communicatie tussen onderzoekers en behandelaren verbeteren, wat uiteindelijk kan bijdragen aan een effectievere behandeling, risicotaxatie en risicomanagement voor forensische patiënten.

Doel onderzoek:
Dit onderzoek heeft als doel om de conceptualisatie en rol van dynamische risicofactoren en triggers in de behandeling van forensische patiënten, volgens behandelaren en onderzoekers, in kaart te brengen.

Centrale vraagstelling en deelvragen
Wat is de rol van acuut dynamische risicofactoren en triggers binnen de forensische behandeling?
Wat is de definitie en conceptualisatie van acuut dynamische risicofactoren en triggers in de behandeling van forensische patiënten volgens onderzoekers en behandelaren?
In welke mate, op welke manier en in welke behandelfasen worden acuut dynamische risicofactoren en triggers gebruikt binnen de forensische psychiatrie volgens onderzoekers en behandelaren?