Opleiding

Rationale: Given the longstanding consequences of personality disorders (PD), the focus in the field has recently switched to prevention and early intervention of personality pathology. Although there is increasing evidence for the benefits of some specialist psychotherapeutic approaches, their widespread dissemination is hampered by high training demands. The primary aim of GIT-PD Youth is to prevent personality pathology to having a major impact on the development of adolescents by designing a pathway for early detection and generalist intervention based on the common factors of these evidence-based treatments. In the long term, the ultimate goal may be to help closing the treatment gap for adolescents with emerging PDs by offering an alternative and accessible frontline PD-oriented treatment.

Objective: The current study presents a preparational feasibility study. Its aim is to assess feasibility of the GIT-PD Youth intervention on the one hand, and to assess the feasibility of a multicentre research design on the other hand. More specifically, we will study the feasibility of the intervention itself by studying its acceptability by young persons and families in terms of treatment retention and client satisfaction, and by estimating potential treatment benefits following the intervention. This study will be conducted at de Viersprong (Bergen op Zoom), Karakter (Nijmegen/Arnhem), Jeugd GGz (Deventer), Altrecht (Utrecht) and De Opvoedpoli (Amsterdam), five mental health care centres for young people with emerging mental health problems. 

Volwassenen met een autismespectrumstoornis hebben significant meer kans op suïcidegedachten of -gedrag (Cassidy et al., 2014) en om te overlijden door het plegen van suïcide (Kirby et al., 2019) in vergelijking met de algemene bevolking. Toch wordt suïcidaliteit bij mensen met ASS nog onvoldoende begrepen (Cassidy & Rodgers, 2017). De laatste jaren wordt er steeds meer onderzoek verricht naar risicofactoren voor suïcidaliteit bij mensen met ASS maar onderzoek naar beschermende factoren blijft achter (Hedley & Uljarevic, 2018), terwijl dit juist ook van belang is in het kader van preventie en behandeling van suïcidaliteit. Als er wordt gekeken naar suggesties voor deze doelgroep uit eerdere onderzoeken dan komen sociale steun en zelfwaardering als potentiële beschermende factoren naar voren (Arwert & Sizoo, 2021; Segers & Rawana, 2014). Het huidige onderzoek zal gaan onderzoeken of sociale steun en zelfwaardering van invloed zijn op de mate van suïcidaliteit bij cliënten bij ASS en daarmee potentiële beschermende factoren zijn voor suïcidaliteit.

Er zal een exploratief onderzoek worden uitgevoerd met een cross-sectioneel design om antwoord te kunnen geven op de geformuleerde vraagstellingen. Er worden kwantitatieve gegevens verzameld door middel van een eenmalige meting met vragenlijsten bij één groep cliënten vanaf 18 tot en met 65 jaar met een autismespectrumstoornis (en eventuele co-morbiditeit). Cliënten die niet in aanmerking komen voor het onderzoek zijn cliënten met niet aangeboren hersenletsel, een psychotische stoornis, een (licht)verstandelijke beperking en cliënten die beperkt of geen Nederlands spreken waardoor ze de vragenlijsten niet kunnen invullen.

Deelnemers worden geworven bij Dimence, Team Ontwikkelingsstoornissen in Deventer. De data zal worden verzameld via de Routine Outcome Monitoring (ROM), die online wordt aangeboden.

SUMMARY
Rationale: Bipolar Disorder (BD) is a life-long mood disorder. Self-management is one of the key aspects of treatment. Adequate performance in self-management is essential as it leads to favourable outcomes, in relation to functioning, quality of life and recovery. However, the performance in self-management is noticed to variate between patients. For many patients it remains a challenging task. Numerous factors impede their performance in self-management. Self-management interventions aimed at increasing performance can be optimised when tailored to these factors. In the follow-up on a study on barriers, further exploration on factors that influence the performance in self-management from perspectives of patients is indicated. The expected insight may be integrated by professionals into treatment, which contributes to a more tailored approach that may benefit the individual patient.
Objective: Aim of the study is to explore which factors influence the performance in self-management from the perspectives of patients with bipolar disorder.
Study design: An explorative generic qualitative design will be used. Data collection is planned from February 2022 to April 2022. Total study duration is until June 2022.
Study population: Study population consists of adult patients with BD, who are currently in outpatient treatment in specialised mental health care in the Netherlands.
Main study parameter, data collection and analysis: Main study parameter concerns the factors influencing the performance in self-management. Data collection is conducted by unstructured, non-standardised interviews with the use of an Aide Mémoire. Data analysis is based on the thematic analysis by Braun and Clarke.
Nature and extent of the burden associated with participation, benefit and group relatedness: Written informed consent will be obtained. Participants will be participating in an interview lasting approximately 60 minutes and in a member check lasting approximately 30 minutes.
Keywords: Bipolar disorder, Self-management, Performance, Patients’ perspectives

Wat is ervaringsdeskundigheid?
Mede onder invloed van de Nieuwe GGZ (Delespaule et al., 2016) is er de laatste jaren een verschuiving zichtbaar binnen de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ), waarin de herstelgerichte zorg terrein wint van het nog altijd dominante bio-medische model (probleem-georiënteerd denken/’sick care’). Inherent aan deze verschuiving, is meer aandacht gekomen voor ervaringsdeskundigheid binnen de GGZ. Ervaringsdeskundigheid betreft “het vermogen om op grond van eigen herstelervaring ook aan anderen ruimte te bieden, mogelijkheden aan te dragen en perspectief te geven voor herstel” (Boertien & van Bakel, 2012). Niet iedereen is ervaringsdeskundig wanneer zij iets hebben meegemaakt (Weerman et al., 2019) en daarmee ervaringskennis bezit. Iemand kan zich ontwikkelen tot een ervaringsdeskundige als diegene een (langdurige) situatie of periode van ontwrichting heeft doorgemaakt, een (persoonlijk- en/of maatschappelijk) herstelproces heeft doorlopen en hierover kan reflecteren dat wil zeggen het eigen proces kan beschouwen. Herstel wordt gedefinieerd als ‘een individueel proces gericht op het hervinden van de persoonlijke identiteit en het hernemen van de regie op het leven’ (GGZ Standaarden, z.d.). Naast ervaringsdeskundigen bestaan ook familie-ervaringsdeskundigen (FED) die een dergelijk herstelproces in hun naaste omgeving hebben meegemaakt en vanuit hun ervaringen anderen kunnen begeleiden en ondersteunen.